در ستایش ماسیمو وینیلی
نوشته ی آرماندو میلانی 

ماسیمو با کوله باری از خلاقیت، شور و اعتبار پرواز کرد. همیشه از او با نام  طراحی بسیار حرفه ای و یک  کمال گرا با قلبی بزرگ یاد خواهم کرد . به طراحی بدون زمان اعتقاد داشت و از مد روز زود گذر امتناع می کرد. اغلب به دانش آموزان خود می گفت: «اگر درست طراحی کنید، کارتان تا ابد باقی خواهد ماند».
ماسیمو در تطبیق دادن کارش با نیازهای مشتریانش موفق بود؛ هرگز به خاطر اصول طراحی مینیمالیستی که داشت، نهایت نظم منطقی اش را از دست نمی داد و همیشه به دنبال یافتن تعادلی ظریف بین فرم و محتوا بود.
رویکردش چنین بود که یک شکل پایه در تمام پروژه هایش بیان می کرد وآن را به لذتی بصری تبدیل و در واقع امر ناملموس را ملموس می کرد. می توان گفت اعتبار ماسیمو با زیبایی شناسی مدرنیست اروپا تا طراحی گرافیک آمریکا قرین است. او عامل مؤثری در شیوه ی نگاه به هر چیزی با یک شروع منطقی و پس از آن به دست آوردن راه حل منطبق بر یک دلیل مشخص بود. با شبکه های ساده، فقط شش نوع نوشتار و صرفاً رنگ های اصلی ، در هر زمانی می توانست راه حل های زیبا و مناسب بیابد.
در میان پروژه های مهم گرافیکی اش ، پوستری برای تئاتر پیکولوی میلان، لوگوی بلومینگدلزBloomingdales  و هواپیمایی آمریکا، تصویر برای نول فرنیچرKnoll Furniture، نقشه ی متروی نیویورک و کارهای گرافیکی ناشنال پارک سرویسNational Parks Service در ایالات متحده را به یاد دارم. به عنوان طراح محصول هم دیوانو ساراتوگا Divano Saratoga، طراحی داخلی و مبله کردن کلیسای سنت پیتر نیویورک و اجناس قابل تغییر هلر را طراحی کرد. آخرین کتاب او«کانن» به طور گسترده ای در سراسر جهان توزیع شده است. اما این فقط فهرستی کوتاه از تولیدات فوق العاده و بی پایان اوست. وقتی روی یک پروژه کار می کردم گاهی فکر می کردم نظر ماسیمو درباره ی آن چیست برای همین اغلب پروژه ی طراحی در حال اجرایم را برای او می فرستادم تا از او مشاوره بگیرم. او همیشه بسیار سخاوتمند بود و پیشنهادات و نظرات مختلفی به من می داد. هنگام انتقاد از یک پروژه،نظراتش مستقیم، منطقی و متقاعد کننده بود و همیشه با ایده های خودش ارتباط مستقیم داشت برای همین هرگز توهین آمیز نبود.
ماسیمو به عنوان استادی که دائم در حال ارتقا بود می دانست چگونه بفروشد و چگونه مشتری را متقاعد کند و تا حد زیادی از کمک همسر و شریک زندگی اش لِلا برخوردار بود. یک بار ماسیمو با دو کارگاه طراحی مهم دیگر در نیویورک برای یک هویت سازمانی رقابت می کرد. هنگام ارائه ی کارش به مشتری اش گفت: «همه ی ما آنقدر خوب هستیم که شما می توانید با چشم بسته یکی از ما را انتخاب کنید ولی اگر چشمانتان را باز کنید حتماً ما را انتخاب می کنید.» ماسیمو یک سازمان دهنده ی خستگی ناپذیر بود و همیشه به پروژه های جدید فکر می کرد. در بسیاری از جلسات ای.جی.آی که او رئیس بود، فرقی نمی کرد آمستردام یا آملفی باشد یا توکیو. او شوخ طبعی، شور و شوق ، ظرافت متمایز ایتالیایی و چاشنی بین المللی را وارد جلسه می کرد. ماسیمو آن ایتالیایی بود که تصویر ایتالیا را در سرتاسر جهان بالا نگه داشت. می گفت که دوست دارد برای هویت سازمانی واتیکان طراحی کند، لوگوی آن را نگه دارد و بقیه را دوباره به شکلی دیگر طراحی کند. توجه کردن به تضاد بین شخصیت درخشان و شوخ طبعی اش با سختگیری و دقت اش در طراحی جالب بود . من این فرصت را داشتم که همراه با ماسیمو در کارگاه های آموزشی و سمینارهای سراسر دنیا  آموزش بدهم و واقعاً از شیوه ی آموزش، نظم و اشتیاقش برای طراحی در ارتباط با دانشجویان قدردانی می کنم. راجر رمینگتون مدیر مرکز مطالعات طراحی وینیلی در مؤسسه ی فناوری روچستر گفته است که «هر قدر ما در مرکز وینیلی پیش می رویم کار ما این است که در هر چیزی که به انجام می رسانیم میراث او را به عالی ترین شکل ادامه دهیم».
سال های سال همکاری با ماسیمو برای من افتخار و لذتی بزرگ بود. او استادی بزرگ و دوستی واقعی بود. دلم برایش بسیار تنگ شده است. او همیشه زنده و با ما خواهد بود.